"Ik glunderde tijdens de eerste keer fietsen"

Aad Ronkes (69) lag vijf weken op de IC voordat hij naar Revant Lindenhof kwam om daar verder te herstellen van het coronavirus. “Ik kon eerst niet staan, zitten of zelfs maar omdraaien in bed. Nu kan ik weer fietsen. Ik zat te glunderen toen ik voor het eerst weer een stukje kon fietsen.”

 

Klachten die Aad kreeg voordat er corona was vastgesteld, waren vermoeidheid, benauwdheid en later ook koorts. Op 18 maart 2020 is hij door een ambulance thuis opgehaald. Aad: “Daarna is alles op zwart gegaan. Dat is heel raar. Op het moment dat ik weer wakker werd, kon ik helemaal niks.”

 

Aad lag vijf weken in coma. “Ik sliep in die weken en had nergens last van. Ik ben zelfs jarig geweest op de IC zonder dat ik het wist. Maar mijn vrouw, kinderen en familie zaten allemaal in spanning. Zij maakten alles mee. Ik vind dat er meer aandacht mag worden besteed aan de naasten van een coronapatiënt. Die komen weinig aan bod.”

 

Somber toekomstbeeld

Zijn vrouw Lennie heeft zelf ook COVID-19 gehad. Zij had echter milde klachten. “Ik had hoofdpijn, geen geur, ik was duizelig en ik had diarree. Ik mocht tot Pasen mijn man niet zien. Alleen via een schermpje met beeldbellen. Artsen vertelden dat ze het heel somber inzagen met Aad. Dan heb je het niet breed”, vertelt Lennie terwijl ze naast Aad buiten op een bankje zit bij Revant Lindenhof in Goes.

 

De eerste week nadat Aad bijkwam op de IC liet hij over zich heen komen. Ik had veel paniekaanvallen. Ik lag nog een week op de longafdeling van ZorgSaam voordat ik werd opgenomen in de kliniek van Revant , dat was op 12 mei 2020. Bij Revant zijn ze heel intensief met je bezig. Ze geven behandelingen op basis van de behoefte en mogelijkheden van de revalidant. Dat is heel fijn. Ze keken echt naar mijn doelen.”

Revalidatiearts Sascha Groeneweg vult aan: “Welke behandelingen nodig zijn, hangt af van wat een revalidant aankan en de doelen van de revalidant. Het begin van het herstel tijdens een revalidatietraject bij post-COVID-19 gaat snel, maar het herstel duurt zeker een half jaar tot een jaar.”

 

Van sondevoeding naar nasi met saté

Tijdens de vijfde week bij Revant kon de post-COVID-19 patiënt eindelijk weer ‘normaal’ eten. Dat houdt in geen sondevoeding, gemalen of geprakt eten. “Ik moest echt weer leren slikken. Ik wilde zo graag weer rijst eten. Dus kreeg ik nasi met saté. Ik heb zitten smullen”, lacht Aad.

 

Aad kreeg diverse behandelingen. Zo hielp fysiotherapie bij het bewegen en spieren opbouwen. “Op het moment dat ik voor het eerst weer kon fietsen op het terrein van Revant heb ik zitten glunderen. Met de fysiotherapeut ben ik bezig om meer kracht te krijgen. Tussen de therapieën ga ik op bed liggen. Ik ben dan zo moe. Dat komt door het coronavirus.”

 

Verder heeft hij iedere week een afspraak met een psycholoog. “Dat is voor mij heel belangrijk. Fijn dat alle gesprekken met de psycholoog veilig zijn.”

 

Weer zin in het leven

“Gelukkig ben ik mijn positiviteit en humor niet verloren. Het is belangrijk dat je blijft geloven dat het goedkomt. Al heb ik daar aan het begin wel aan getwijfeld. Ik was bang dat ik thuis niet meer zou kunnen klussen en in een rolstoel terecht zou komen. De eerste weken was ik erg afhankelijk van zorg. Toen ik zelfstandig kon lopen, kreeg ik weer zin in mijn leven. Ik ben iedereen zo dankbaar. Op de IC heeft het zorgpersoneel en mijn familie voor mij gevochten. Iedereen bleef in mij geloven. Als ik voor negentig procent herstel, mag ik blij zijn.”