"Ik voelde direct dat het foute boel was"

Fenny van den Kieboom (75) revalideerde ruim zes weken in de kliniek bij Revant in Breda na een herseninfarct. “Ik voelde direct dat het foute boel was in mijn lichaam. Mijn linkerarm en -been voelden heel apart. Ik riep meteen tegen mijn man dat hij 112 moest bellen.”

 

Van den Kieboom lag tijdens het gesprek met de alarmcentrale op de grond in de garage. Gelukkig kon ze gewoon praten en zelf uitleggen wat er precies was gebeurd. “In de verte hoorde ik na verloop van tijd de sirene al. Er stapten twee ambulancebroeders de garage binnen. “Ik had zo’n droge mond, niet normaal. Dat was gewoon de hyperventilatie door de hele situatie.” Ze hebben mevrouw Van den Kieboom zo snel mogelijk in de ambulance meegenomen naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis is ze gelijk door de scan gehaald en hierdoor konden de artsen zien wat de oorzaak was van haar val in de garage. Een bloedpropje aan de rechterkant in haar hersenen had een herseninfarct veroorzaakt. De artsen hebben Van den Kieboom meteen bloedverdunners gegeven om te voorkomen dat er bloedstolsels zouden ontstaan. “Hierna ben ik op de ziekenhuisafdeling terecht gekomen. Ik kon toen helemaal niks. Het leek net alsof mijn linkerarm en -been niet bij mijn lichaam hoorden”, aldus Fenny van den Kieboom.

 

Opnieuw leren lopen

Fenny van den Kieboom woont samen met haar man in Halsteren, vlakbij Bergen op Zoom. Op woensdag 22 april 2020 is ze tijdens het tuinieren uit het niets overvallen door een herseninfarct. Na een week in het ziekenhuis is ze overgeplaatst naar Revant in Breda. De gevolgen van het herseninfarct waren ingrijpend: “Ik kon niet lopen en amper staan. Mijn evenwicht was helemaal in de war.” Bij Revant stond Van den Kieboom een klinische revalidatie te wachten. “Ik moest helemaal opnieuw leren lopen. Dat proces ging van start met het zetten van kleine stapjes achter de rollator.”

 

Fenny van den Kieboom revalideerde ruim zes weken bij Revant. Elke week kreeg ze als revalidant een nieuw programma met een indeling voor maandag tot en met vrijdag. Van den Kieboom had wekelijks meerdere keren fysio- en ergotherapie. Tijdens de fysiotherapie probeerde de revalidant weer spierkracht op te bouwen aan de linkerkant van haar lichaam. Van den Kieboom kan dankzij de revalidatie alweer fietsen op de hometrainer en goed zelfstandig lopen. Volgens revalidatiearts Nelissen is dat een enorme prestatie. “In april heeft mevrouw Van den Kieboom een herseninfarct gehad en het is nu pas juni en ze kan alweer zelfstandig lopen. Chapeau!”

 

Van stofzuigen tot veters strikken

Naast fysiotherapie had Van den Kieboom ook meerdere keren per week ergotherapie. Tijdens ergotherapie gaan revalidanten voornamelijk aan de slag met oefeningen op het gebied van huishoudelijke taken, zoals: stofzuigen, koken, de was opvouwen en de bedden verschonen. Maar ook het strikken van de eigen veters leren veel revalidanten hier weer opnieuw. Volgens Van den Kieboom gingen deze huishoudelijke taken al beter dan verwacht. Met onder andere koken moet ze thuis geholpen worden door haar man. “Mijn linkerhand is daarvoor nog té ongecontroleerd en ik ben bang dat ik per ongeluk de pan van het fornuis zal stoten.”

 

Fenny van den Kieboom is tevreden over Revant. “Ik heb goede hulp gekregen, ik ben heel gemotiveerd en ik wilde bovendien zo snel mogelijk weer terug naar huis en naar mijn man.” Van den Kieboom gaat in Halsteren poliklinisch verder met revalideren. De gemotiveerde revalidant heeft wel angst dat zoiets nog een keer zal gebeuren. “Daar wil ik vooral niet teveel over nadenken.” Ondanks de ingrijpende impact van het herseninfarct, staat Van den Kieboom nog altijd positief en vrolijk in het leven. “In april kon ik niet eens lopen en mijn linkerarm nauwelijks bewegen. Ik ben er trots op dat ik nu, zes weken later, alweer zelfstandig kan lopen en op de goede weg ben met het terugwinnen van kracht in mijn linkerarm.”

 

Revalidatieproces

Eline Nelissen is revalidatiearts bij Revant en richt zich voornamelijk op neurologische revalidatie bij volwassenen. Volgens Nelissen is een beroerte de meest voorkomende oorzaak van hersenletsel. Dit wordt ook wel CVA genoemd: Cerebro Vasculair Accident. Een CVA heeft twee veel voorkomende vormen: het herseninfarct en de hersenbloeding. “Tijdens een intake vragen we door op klachten vanuit het denkgebied”, vertelt revalidatiearts Nelissen. Daarnaast luistert de arts goed naar wat de patiënt heeft gezegd en op welke manier de patiënt dit heeft gezegd. Dat is van belang om de spraak en communicatie te kunnen inschatten. Tot slot verricht men bij Revant een lichamelijk onderzoek en hierbij richten de artsen zich voornamelijk op de uitval vanuit de hersenen. “We kijken voornamelijk of beide hersenhelften gelijk functioneren. Zo niet, dan zoeken we uit welk gebied er is uitgevallen: spierkracht, gevoel of aansturing.” Op basis van de verschillende stoornissen die Nelissen ontdekt, schakelt de revalidatiearts een logopedist, psycholoog, fysio- en/of ergotherapeut in.”

 

Hoe lang een revalidatieproces duurt, is uiteraard per persoon en per aandoening verschillend. Sommige patiënten herstellen in een vrij korte periode van een neurologische beroerte. Volgens Nelissen kunnen ze in vijf à zes weken alweer goed zelfstandig functioneren. Het hele revalidatieproces van deze patiënten duurt echter nog veel langer, maar de eerste stap op het gebied van zelfstandigheid is dan al gemaakt. Daarnaast begeleidt de revalidatiearts ook patiënten die wel tien à twaalf weken nodig hebben voordat ze weer zelfstandig kunnen functioneren. Een intern revalidatieproces duurt dus gemiddeld zo’n zes tot twaalf weken.

 

Op de goede weg

Fenny van den Kieboom was erg gemotiveerd tijdens haar revalidatietraject. “Ik heb goede hulp gekregen en ik wilde bovendien zo snel mogelijk weer terug naar mijn huis en naar mijn man.” Van den Kieboom mocht op 12 juni 2020 naar huis en gaat in Halsteren verder met haar poliklinische revalidatie. De gemotiveerde revalidant heeft wel angst dat zoiets nog een keer zal gebeuren. “Daar wil ik vooral niet teveel over nadenken.” Ondanks de ingrijpende impact van het herseninfarct, staat Van den Kieboom nog altijd positief en vrolijk in het leven. “In april kon ik niet eens lopen en mijn linkerarm nauwelijks bewegen. Ik ben er trots op dat ik nu, zes weken later, alweer zelfstandig kan lopen en op de goede weg ben met het terugwinnen van kracht in mijn linkerarm.”