HandbikeBattle 2019

 

Op donderdag 13 juni 2019 namen zes handbikers deel aan de 7e editie van de HandbikeBattle in Oostenrijk. Op een handbike die wordt voortbewogen door armkracht, gingen zij de uitdaging aan om de Kaunertalergletscherstrasse in het Oostenrijkse Tirol te beklimmen. Tijdens de 20 km lange rit met bijna 1000 hoogtemeters en hellingen tot 16% streden zij tegen teams van andere Nederlandse revalidatiecentra.

 

Dromen nastreven

De HandbikeBattle laat zien dat niet alleen paralympische topsporters tot grote prestaties in staat zijn. Deelnemers worden uitgedaagd om fysiek en mentaal grenzen te verleggen en op de weg ernaartoe leren zij bovendien veel van anderen die dezelfde doelen voor ogen hebben. In het dagelijkse leven geeft deze ervaring kracht om ook andere dromen na te streven.


Team ZeeBra

Revant nam deel aan de Battle met Team ZeeBra, bestaande uit handbikers, buddy's, een fysiotherapeut, een ergotherapeut, een bewegingsagoog en andere begeleiders vanuit zowel Zeeland als Breda.

Kort een terugblik 2019 van...

 

Erik: "VERBROEDERING."

 

Angela: "Een indrukwekkende week waarin ik nog meer respect heb gekregen voor ALLE deelnemers van de HandbikeBattle.

Wat een ongelofelijke prestatie heeft iedereen hier weggezet! Een week van hard werken, veel lachen en een nodige traan zijn in mijn gedachten verankerd."

 

Wendy: "Een week om nooit te vergeten. Uniek! Een lach, een traan en een vloek! Hele mooie mensen!"

 

Danielle en Letty: "Met Team ZeeBra 2019, alle begeleiders van Revant en familie en vrienden de Kaunertalergletscherstraße bedwingen was een grandioos evenement.

Samen trainen op maandag en dinsdag, in het Kaunertal, was heftig door de stormachtige wind en regen.

Wat een saamhorigheid en gezelligheid en wat een prestaties van iedereen!

De briefings, de gezamenlijke lunches en diners droegen bij aan de sfeer, de teamgeest en het succes.

Samen gingen wij uit ons dak bij de Heroes Party en de Gold Party.

Wij hebben met zijn allen laten zien dat “Je de berg niet alleen overwint, maar ook jezelf” en “Dat je meer kunt dan je denkt”.

Heel hartelijk dank voor alles."

 

Patrick: "De HandbikeBattle was voor mij een unieke ervaring, waarbij ik prachtige mensen heb leren kennen. Geweldig en ook dankbaar om van dichtbij te mogen ervaren dat sport, specifiek voor mijn vader Jan, maar ook aan al die andere mensen, een hernieuwd doel geeft in hun leven, nadat hen een lichamelijke beperking is overkomen. Ik zou volgend jaar zo weer mee gaan!!"

 

Lees hier de blog van Erik

Verslag van de aanloop naar de wedstrijddag op donderdag 13 juni 2019!

Zaterdag 15 juni | Dag 7 Naar huis!

 

Das war es dann...Met de kippen op stok...
Het laatste ontbijt van de Battle week van 2019. Wat is deze week voorbij gevlogen... Alle emoties zijn aan bod gekomen deze week. Sommige momenten een heuse emotie rollercoaster: van dal naar top en weer terug. Naast een traan vooral ook een lach. Want wat hebben we ook veel gelachen, deze week. Lachen, het beste medicijn en ook nog eens gratis! Wat een mooi team inclusief familie en vrienden, wat een mooie ZeeBra roedel.Samen hebben we bergen overwonnen en onze dromen waargemaakt! De laatste spullen werden in de bolides geladen, een knuffel, een traan, een kus. Een laatste blik op dat o, zo schöne Kaunertal.

Rond de klok van 8 vertrok de begeleiding. Onderweg beleefde de groepsapp zijn hoogtepunt. Eén van de bestuurders wist het wederom voor elkaar te krijgen om op de foto gezet te worden... Wat is dat toch, dit jaar? Een regelmatige stop, gewissel van stoel, slapend lang uit op de achterbank, napratend en nagenietend van een onvergetelijk mooie week. Dank aan de organisatie van dé HandbikeBattle!!

Grote dank ook aan Wilbert, Pim, Ton, Els, Manon, Melanie, Sjef, Jolanda, Marieke én uiteraard al onze sponsors!!!

Namens deze weg willen wij ook al onze Facebook volgers, likers en reageerders enorm bedanken!
Oók jullie zijn toppers!!

 

 

 

 

Vrijdag 14 juni | Dag 6 The Day After

 

Wakker worden zonder wekker. Hoe fijn is dat! Nog volledig in een Battle bubbel ontwaakten we in het Kaunertal. Alle ZeeBra's hebben dé Battle maar vooral hun eigen Battle overwonnen! Waarbij het wat mij betreft vooral over die eigen Battle gaat. Je eigen grenzen leren kennen, grenzen over gaan, mogelijkheden ontdekken, fysiek en mentaal sterker worden, ervaren dat je er mag zijn - ook met je handicap... De Battle opent deuren die zonder Battle gesloten zouden blijven.
Er ontstaan vriendschappen voor het leven en tijdens de Battle week heerst er een bijzonder familie gevoel! Iedereen deed vandaag zo zijn/haar eigen ding. Spullen werden gepakt, fietsen en bikes werden geladen. Om 17 uur kwam ons hele team nog samen in de ontbijtruimte bij Haus Renate. De slot "briefing". Door allerlei technische redenen was helaas het eindfilmpje in aanzienlijke korte tijd door Pim gemaakt... Desalniettemin... een emo-film met onvergetelijke beelden.
Deze of een verbeterde versie ervan zal ook hier zijn verdiende plaats nog krijgen. Er werd daarnaast ook voor alle bikers een korte samenvatting voorgelezen, gemaakt door een aantal begeleiders. Tranen vloeien... Alweer. Al onze tranen bijeengebracht zouden ze een mooie Kaunertaler waterval kunnen vormen. En wel te verstaan de eersre met zout water. Na deze borrel maakte iedereen zich klaar voor het laatste avondmaal, de prijsuitreiking en de beroemde en beruchte Gold Party.

Als "Gold diggers" schoven we aan bij het diner. De prijsuitreiking volgde. Wederom de 1e plaats voor de Rijndam Racers (en dat wordt toch wat voorspelbaar...), de 2e plaats voor het UMCG handbike team en de 3e plaats voor handbike team Capital. Namens alle ZeeBra's van harte!
Het is en blijft cliché maar uiteindelijk verdienen alle deelnemers een 1e prijs. Team ZeeBra werd 10e. Een mooi en rond
getal (aantal deelnemende ZeeBra's -5- x 2). Bijzonder is het om hier te vermelden dat Sanne, ZeeBra deelneemster van 2018, 1e werd van de handbikers met elektrische ondersteuning!! Voor wie wil het volledige overzicht van de finishtijden wil bekijken, dé link: finishtijden

 

Met gepaste trots als bewoonster wil ik hier toch ook nog even vermelden dat we echt zoveel toffe reacties kregen over onze bocht: dé Revant bocht!
Vanwege de versiering, onze ZeeBra Mascotte Pim, de bordjes (zie foto) maar bovenal ook vanwege ons enthousiasme en onze aanmoedigende en stimulerende woorden. Als er een mooiste, leukste, gezelligste kortom: "beste bocht prijs" was geweest, dan hadden wij die gewonnen.
En thja, waarom is die prijs er eigenlijk niet? Wie weet in 2020....? Na alle winnaars euforie werd het de hoogste tijd om alle remmen los te gooien (en niet alleen van de rolstoelen). De rolstoelen vlogen door de lucht inclusief inhoud. Alle emoties vonden hun ontlading na maanden lang trainen, trainen, trainen, afzien en zwarte sneeuw zien. De voetjes gingen van de vloer en de rolstoel-skills vonden hun weg op de dansvloer. Dit alles werd muzikaal ondersteund door klassiekers van niveau, zoals "Ik wil sex met die kale" en "Leef!" Even leek het Kaunertal Lourdes te evenaren, toen zelfs rolstoelgebruikers staande gingen dansen! Kortom... een top avond als afsluiting van een top week! En al ons verloren vocht (lees: tranen en transpiratie) was weer bijgetankt.

 

 

 

 

Donderdag 13 juni | Dag 5 Wedstrijddag

 

Dé dag! Dé dag van zwarte sneeuw zien, dé dag van de Battle, de dag van aanzien, de dag van het overwinnen van jezelf.
Om half 6 werd het onrustig bij Haus Renate. Het beloofd qua weer ook de mooiste dag van de week te worden. Goed geregeld door de organisatie! Chapeau!
Na het ontbijt installeerden de bikers zich in hun handbikes. Een laatste knuffel, een woord van succes, een kus, een schouderklop, een knuffel...

 

Manon, Marieke, Pim en Melanie reden voor de Battle uit naar bocht 12. Els vertrok wat later samen met onze professionele teamfotograaf Ian.

In bocht 12 werd de bocht uitgebreid versierd met de spandoeken van de sponsors, ons eigen Revant/ZeeBra sponsordoek, onze crea ZeeBra uitingen, oranje en blauwe vlaggetjes en zebrapaden werden in de bocht gestoepkrijt op het asfalt. Daarna begint het wachten...

De 1e ZeeBra die voorbij kwam was ERIK samen met vriend en buddy Jan. Emoties stromen, spanningen ontladen, kippenvel neemt de overhand.


De familie van Erik gaat met hem mee richting finish. De 2e ZeeBra die arriveerde was onze kanjer ANNABELLE samen met haar buddy Sean. Met een verbeette blik bikkelde deze kanjer zich verder richting finish. De 3e ZeeBra in bocht 12 is JAN samen met zijn buddy en Joke. Zij werden vergezeld van hun beide zoons, een schoondochter en een kleinzoon in kinderwagen. Wat ontzettend leuk dat we zoveel positieve reacties kregen op de versiering, onze ZeeBra mascotte en over onze enthousiaste aanwezigheid in bocht 12. De 4e ZeeBra was DANIELLE samen met buddy Jolanda. Voor Danielle haar 2e Battle, voor Jolanda was dit haar 3e keer als buddy (over een topper gesproken!). De 5e ZeeBra, de hekkesluiter van de ZeeBra's was WENDY. Wendy samen met haar buddy en levensmaat Andé en zeker niet te vergeten Sjef! Wendy was één à laaste finishster van de Battle van 2019. Samen met Wendy liepen we verder richting de finish. Bij het naderen van de finish kreeg ik (lees Marieke) kippenvel in het kwadraat en lukte het me niet meer mijn tranen te bedwingen. Waterlanders volgen en vloeien. Het is niet te omschrijven wat dit allemaal met je doet. DIT IS ZO MOOI! Hier doen we het voor, hier hebben we zo'n 3 kwart jaar met elkaar naar toe gewerkt!!


Eén voor allen, allen voor één. Wendy werd binnen geschreeuwd en gejoeld. Alle ZeeBra's over de finish, alle ZeeBra's en aanhang in tranen...Wat een evenement, wat een emoties daar boven op die berg. Daar "moest" op gedronken worden... Door de zon, de sneeuw en de muziek had het veel weg van een après-ski party.
Toen de berg leeg vloeide vertrokken ook wij weer richting dal. Daar werd rijkelijk gedouchd, alvorens we wandelend en rollend vertrokken richting het hotel.
Hier aten we me met een groot deel van het team. Daarna gingen we los op de Heroes Party, allen nog volop in de vandaag obstane overwinningsbubbel!

 

 

 

 

 

Woensdag 12 juni | Dag 4

Heerlijk geslapen!
Na het ontbijt eerst een briefing bij Erik op zijn slaapkamer.
Deze lucky guy heeft gewoon het mooiste uitzicht vanuit zijn balkon. Deze dag werd een rustdag. Iedereen gaf hier op zijn/haar eigen wijze invulling aan.

Albert-Jan (voorzitter Raad van Bestuur van Revant) ging samen met Wilbert en Ton richting de top, de Weisseespitze. Manon, Melanie, Jolanda, Pim en Marieke gingen met het busje naar de top. Onderweg enorm mooie vergezichten en uiteindelijk ook bizarre sneeuwmuren. Op de top hebben we ons zelf verwend met cappuchino/thee en Oostenrijks lekkernij. Els en Sjef gingen samen naar Prutz en Annabelle en Sean zijn heerlijk gaan zwemmen bij Plansee.
Erik en Angela bezochten samen met buddy Jan en vrienden de top. Danielle bracht de dag door met haar moeder. Wendy, André en Ian reden rustig richting de top. Voor Wendy's lichaam een mooie manier om te acclimatiseren en te wennen aan de hoogte. In de middag lunchen we met een deel van het team in de heerlijke bloementuin van het pension. Daarna veranderde het begeleidingsteam in een createam, in het verhaal van morgen wordt wel duidelijk wat er geknutseld werd.

Tassen voor bij de finish werden gevuld. Ook de kratten voor bij de verzorgingsposten werden vpprzien van inhoud. De caddy en de bussen werden volgeladen.

Voordat we gaan eten steken Annabelle en Danielle nog 6 kaarsjes aan in de kapel bij het hotel. Om alle deelnemers van team ZeeBra een mooie Battle ervaring te geven en uiteraard ook voor een voorspoedig herstel voor ZeeBra Harry. De maaltijd van deze avond bestond, uiteraard, uit koolhdraatrijke pasta. Na het diner gingen we naar de peptalk in het Hollister House. Via video kregen we een speciale boodchap van Bibian Mentel, de kanjer in het kwadraat! Daarnaast werd er een tof filmpje getoond van de gastvrouw met hierin voor alle deelnemende teams een terugblik op de afgelopen week.

Bijtijds gingen we ons bedje in. Morgen dé dag, met de kippen op stok om half 6.

Dinsdag 11 juni | Dag 3

Wakker worden in het Kaunertal is alles behalve een straf.
Na een heerlijk ontbijt maakte iedereen zich klaar om rond half 11 te gaan fietsen. Dit keer met een wel heel grote groep: alle bikers, buddy's en begeleiders. Waarbij onze Duizendpoot Els met de Revant caddy naar het stuwmeer reed. De caddy gevuld met eten, drinken en alle rugzakken. Rond half 10 hadden we onze dagelijkse briefing bij Erik op zijn slaapkamer. Een slaapfeestje is er niks bij. Na de briefing vertrokken we met de hele bups vanuit Haus Renate naar het stuwmeer.

Goed ingesmeerd want de zon verwarmde het Kaunertal. Ieder op eigen tempo, genietend van de adembenemend mooie natuur.

Een ieder die bij het stuwmeer arriveerde werd voorzien van eten en drinken. Helaas volgde er een plensbui van Moeder Natuur gevolgd door droog weer met zon.

De bikers reden daarna met de bus en de auto mee terug naar Haus Renate. Jammer maar helaas, zij mogen niet afdalen én terecht ook gezien de veiligheid.
De buddy's en begeleiders fietsten wel terug. De kers op de taart om na een klim heerlijk naar beneden te zoeven.

Aangekomen bij Haus Renate werd er heerlijk in de tuin geluncht. Hierna gaf iedereen zelf invulling aan zijn/haar middag programma.

's Middags volgden er nog wat aardige plensbuien en blies er een behoorlijke wind door het Kaunertal. Dineren werd deels samen met het team gedaan maar sommigen gaan gewoon heerlijk uiteten met hun familie. En terecht! Family rules. Dit keer geen heerlijke avondwandeling naar Hotel Weisseespitze gezien het weer.

Bij het eten werd door de organisatie mede gedeeld dat het gezellig samenzijn bij Haus Renate inclusief de fakkeltocht niet door gingen. De weergoden van het Kaunertal hadden namelijk andere plannen. Super om via de App te horen dat de financieel directeur van Revant gearriveerd is in zijn hotel! Samen met de oud-medisch directeur, die nu werkzaam is bij Revalidatiecentrum De Hoogstraat. Aan het overige deel van de avond gaf iedereen zijn/haar eigen invulling.

Maandag 10 juni | Dag 2

 

Vroeg uit de veren en rond 8 uur samen ontbeten, na het ontbijt volgde de briefing in de slaapkamer van ZeeBra Erik. Rond de klok van 11 uur hebben we heerlijk met zijn allen geluncht in de tuin bij Haus Renate. Daarna gingen buddy's en bikers zich klaarmaken voor de Workshop 'Klimmen en bochtentechniek'.
De begeleiders zorgden ervoor dat alle spullen in de bussen en auto werden geladen.

De buddy's vertrokken als eerste, op hun stalen ros, richting de stuwdam (Gepatschspeicher), daarna de bolides met bikers en enkele begeleiders.

Blijft geweldig om de reacties van de bikers te horen als zij kennis maken met het begin van de Battle route. De menselijke oerkreten, de "Oe's" en de "Aa's"...

Aangekomen bij het stuwmeer werden alle benodigde spullen uitgeladen en maakten buddy's en bikers zich klaar om naar het einde van het stuwmeer te fietsen.
Zij fietsten rechts langs het meer. De bolides reden de linker weg langs het meer. Rond 14 uur startte de 1,5 uur durende workshop, gegeven door niemand minder dan Jetze Plat en Robbert van Zijverden. Organisatie in handen van Move Forward with Hollister. Een mooie en leerzame eerste kennismaking met de berg, dé pukkel.
De omgeving in het Kaunertal is bijzonder mooi met de watervallen, de bloemetjes, het vee, de besneeuwde toppen en het zonnetje wat erop schijnt. Na de clinic gingen de bikers met de bolides terug naar beneden. De buddy's zijn teruggefietst. Helaas werden zij verrast door een enorme plensbui met onweer. Niks is zo veranderlijk als het weer in de bergen. Terug bij het pension werd er nagepraat, gechild en heerlijk gedoucht en/of gebadderd.
Daarna lopend en rollend naar het hotel voor het diner. Na het diner, om 20.15 uur, werden de medische paspoorten en het wedstrijdtenue opgehaald. De bikers kregen een goodie bag en een gesigneerde bidon door Jetze. Om 21 uur begon pub quiz in het Hollister House. Ons team werd 4e van de 12 deelnemende teams.
Adelante on Wheels werd 1e! Namens alle ZeeBra's: Gefeliciteerd met deze overwinning! Na de quiz werd er nog wat gedanst en daarna ging één ieder moe en voldaan zijn/haar bedje in.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 9 juni | Dag 1

 

In alle vroegte werd er verzameld bij Revant in Breda én dit jaar ook Goes!


In Breda kreeg een begeleider het voor elkaar om een uur later te verschijnen dan de afgesproken tijd. Een typisch gevalletje van miscommunicatie.

We konden heerlijk doorrijden met de Revant bolides, een huurbus én een gesponsorde bus door Bluekens Zink. Onderweg regelmatig een stop om e.e.a. te legen, gezamenlijk wat te drinken en te wisselen van (bij)rijdersstoel. De begeleiding van Zeeland had de snelheid er lekker in. Zij werden aangehouden en bekeurd.
Zebra's staan uiteraard niet voor niets op de 19e plaats van de 25 snelste landdieren ter wereld.

 

Uiteindelijk druppelen de eerste ZeeBra's rond 16.15 uur binnen bij Hause Renate. Nadat we ons hebben geinstaleerd gaan we genieten van een heerlijke borrel. Het voelt echt weer als thuis komen bij Regi en Andreas Penz. De omgeving is wederom adembenemend mooi en dit keer zelfs met besneeuwde toppen! 's Avonds wandelen en rollen we naar Hotel Weisseespitze om daar te dineren en het welkomstwoord bij te wonen in het Hollister House. Daarna allemaal "afleggingsklaar" en heerlijk ons nestje in.
Morgen weer een dag...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Team ZeeBra

Ik ben Harry Braam (57), tot 1 jaar geleden was ik werkzaam als inspecteur drukapparatuur, hoofdzakelijk stoomketels bij energieproducenten en petro-, chemische industrie. Doordat ik een slechte doorbloeding heb in mijn voeten, wilde een wond aan mijn teen niet genezen en moest uieindelijk mijn been geamputeerd worden. Tijdens mijn revalidatie ben ik gaan handbiken om zo toch maximaal mobiel te zijn. Door Revant werd gevraagd of ik interesse had om mee te doen aan de HandBikeBattle. Ik vind het een geweldige uitdaging en een extra stimulans om hiervoor serieus te gaan trainen, zodat ik weer zoveel mogelijk mijn oude leven kan oppakken.

 

   

Ik ben Erik van der Jagt (47). Nooit gedacht dat ik ooit nog op een sportieve wijze de bergen in zou gaan. In 2007 zette de diagnose MS mijn wereld op zijn kop. Mijn hobby’s als bergsport en mountainbiken werden in de ijskast gezet. Door Revant zie ik mogelijkheden om mijn stille wens uit te laten komen. Meedoen aan de HandbikeBattle, is voor mij een enorme uitdaging om weer na lange tijd een berg te “beklimmen”. Ik ga ervoor.

 

   

 

 

Ik ben Wendy Muis (45). Een ondernemende moeder en vrouw met een (sinds 2017 bekende) aangeboren handicap, een afwijking aan mijn vatenstelsel. Lopen wordt hierdoor steeds moeilijker. Sinds 2018 ben ik buitenshuis gebonden aan een rolstoel. Ik hou van uitdagingen zoeken en grenzen verleggen en laten zien dat het leven niet ophoudt als je in een rolstoel komt! Sporten en meedoen met team ZeeBra bij deze HandbikeBattle is voor mij de kans om dat te laten zien. Als er iets is dat bergen kan verzetten, dan is dat vertrouwen in je eigen kracht!

 

 

   

Ik ben Jan Simpelaar (66). Zit ik gezond op de racefiets, knapt er iets in mijn been. Eén week later, na 4 operaties, amputatie tot boven de knie. Ik heb mijn hele leven veel aan sport gedaan en wil dit blijven doen. Vandaar dat ik de uitdaging HandbikeBattle 2019 met beide handen aangrijp om mijn grenzen te verleggen. Ik ben 66 jaar en wil nog veel fietsen en sporten, achter de geraniums ga ik niet zitten want die kopen mijn vrouw en ik niet. In het verleden deed ik o.a. voetballen, judo, fitness en wielrennen.

 

 

 

Ik ben Danielle van Hooff (42). Geweldig dat ik met Team ZeeBra mag deelnemen aan de HandbikeBattle. Ik werd te vroeg en met een heel grote groeiachterstand geboren. Door deze moeilijke start zijn mijn spieren niet goed ontwikkeld en ben ik rolstoelafhankelijk. Ik heb maar één oog dat functioneert en ik ben slechthorend. Na veel operaties ben ik wie ik ben en wie had nu verwacht dat ik ooit met een handbike een bergtop zou bedwingen! Ik ben lid van de Wielervereniging in Breda en train daar. Om de berg te kunnen bedwingen ben ik alvast met trainen begonnen. Met mijn handbike in een Tacx en daarnaast volg ik ook onder begeleiding krachttraining. Ik verwacht dat deelnemen aan de HandbikeBattle met Team ZeeBra mij meer zelfvertrouwen zal geven waardoor ik kan ervaren dat mijn lichaam meer kan dan uitvallen.

   
   

 

 

 

Ik ben Annabelle Elzenga (28), moeder van een dochter van 2 jaar. Altijd erg sportief bezig geweest en nooit een moment rust in mijn kont gehad. Na een operatie aan mijn rug heb ik geen gevoel meer in mijn benen. Grote afstanden lopen en fietsen lukt niet meer. Toen mijn fysiotherapeut mij vertelde over de HandbikeBattle kon ik mijn geluk niet meer op. Ik heb zin om weer sportief mee te doen aan een sport en mijn grenzen te verleggen.

Help onze handbikers deze uitdaging aan te gaan. Uw donatie is zeer welkom!

 

NL76ABNA 023 031 2403
t.n.v. Revant medisch specialistische revalidatie

o.v.v. HandbikeBattle 2019

 

Naar HandBikeBattle 2018

Het behoeft geen nadere toelichting dat deelname aan dit unieke evenement de nodige financiële middelen vraagt. De begroting bedraagt € 24.000.

Revant neemt de tijd van alle betrokken medewerkers voor haar rekening (voor begeleiding en trainingen) en de faciliteiten in het revalidatiecentrum voor een bedrag van € 14.000. Daarnaast betalen alle deelnemers een bedrag van € 500.

Omdat we de begroting daarmee nog niet rond hebben, benaderen we middels dit schrijven iedereen die de gehandicaptensport een warm hart toedraagt.

Het gaat dan nog om een bedrag van € 7.000 voor:

  • Verblijf Oostenrijk
  • Kleding
  • Vervoer naar en van Oostenrijk en vervoer trainingen in Nederland
  • Onvoorziene kosten

Team Building

 

Team ZeeBra bestaat dit jaar uit 6 deelnemers waarvan 3 uit Zeeland en 3 uit Breda. Ook het begeleidingsteam is samengesteld uit medewerkers vanuit Zeeland en Breda. Door de fysieke afstand wordt er niet meer wekelijks met het complete team getraind. Hierdoor zien we elkaar veel minder.
 

Dinsdagavond 5 februari jl. waren we allemaal (zowel deelnemers met hun buddy’s als het begeleidingsteam) te gast bij Revant Goes. Hier werden we door Melanie en Manon gastvrij ontvangen met heerlijke broodjes, waarvoor onze hartelijke dank voor Kees en zijn team. Als toetje mochten we genieten van een overheerlijke Zeeuwse bolus.

 

Daarna werden er teams gevormd met Zeeuwen en Brabanders gemengd om Kahoot, een digitale quiz, te gaan spelen. Met als doel informatie verkrijgen over de HandbikeBattle. De antwoorden werden toegelicht door Pim en Wilbert. Daarna hebben we ons nog lekker uit kunnen leven middels een set zitvolleybal.

Als we straks ook zo fanatiek de berg op gaan zal het zeker lukken!!! Het was een gezellige bijeenkomst die we zeker gaan herhalen.

 

 

Trainingsweekend Vijlen

25 en 26 mei heeft Team ZeeBra een trainingsweekend in Vijlen (Limburg) gehad. Zaterdag welkom met koffie en vlaai en daarna een mooie en geregeld pittige tocht door het Limburgse landschap. Samen met 3 leden van deelnemers van Team ZeeBra 2018. Na een lunch op de boerderijcamping in Vijlen nog een kleine ronde naar het Drielandenpunt in Vaals. Moe maar zeer voldaan was iedereen om 17.00 uur weer terug op de camping voor een hapje en een drankje.

 

Zondag hebben Danielle, Wendy en Erik van Team ZeeBra 2019 meegedaan aan de Amstel Gold Race Handbike Experience, georganiseerd door Wellspect, sponsor van de HandbikeBattle. en mooie tocht van 26,5 km vanuit Valkenburg door het heuvelachtige landschap.

 

Voorafgaand aan deze training heeft Team ZeeBra afgelopen weken ook nog meegedaan aan de wielerronde van Made en aan de speciale training met Jetze Plat en Rijndam racers op de wielerbaan in Rotterdam. Een betere voorbereiding voor de grote uitdaging in Oostenrijk op 13 juni 2019 is er niet.

De bikers zijn er klaar voor!

 

Training op de Posbank!

Vorige week zaterdag 6 april vond de Landelijke training plaats van de HandbikeBattle op de Posbank. Alle teams van de Revalidatiecentra waren hierbij aanwezig.

Op Landgoed Avegoor in Ellecom werden we ontvangen door Move Forward with Hollister, de hoofdsponsor van de HandbikeBattle en het bestuur. Twee handbikers die in het verleden deelgenomen hebben deelden hun ervaringen.

 

Na een heerlijke lunch was het tijd voor de training. Eerst nog even 5 km fietsen naar de start en daarna kon iedereen beginnen aan een ronde van 8 km die je meerdere keren kon fietsen. De deelnemers hadden 2,5 uur de tijd. Voor ons team was het een geweldige ervaring, heel wat anders dan trainen in de vlakke polder. Je komt jezelf soms tegen en je merkt ook dat het materiaal nog niet altijd helemaal in orde is. Maar daar zijn deze trainingen dan ook heel goed voor.

Het was een geslaagde dag, op naar de training in Limburg op 25 en 26 mei.

 

 

 


www.revant.nl | Colofon | Disclaimer | Privacy statement